کفه نمکی بردسکن در ۱۲ کیلومتری جنوب روستای رحمانیه بخش شهرآباد شهرستان بردسکن خراسان رضوی واقع شده است. بردسکن در ۲۷۳ کیلومتری جنوب غرب شهر مشهد قرار دارد.
ارتفاع این کفه نمکی از سطح دریاهای آزاد ۸۰۵ متر است و مساحت آن حدود هفت هزار و ۸۸۸ هکتار می‌باشد. کفه نمکی بردسکن از دورانهای سوم و چهارم زمین شناسی به جای مانده است. در طول سالیان بسیار و بر اثر تحولات طبیعی چشم‌اندازهای شگفت انگیز بیابانی، کویری و رسوبات تبخیری نمکی به وجود آمده است. کفه نمکی بردسکن در سال ۱۳۹۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
این جاذبه طبیعی به دلیل قرارگیری در موقعیت خاص جغرافیایی و دارا بودن مناظر زیبای کویری در طول سال گردشگران و طبیعت‌گردان بسیاری را جذب میکند. بلور‌های نمک در حال شکل‌گیری، تراکم بلور‌های نمک بر روی شن‌زارها، چاله‌های نمکی و حوضچه‌های آب ناشی از تعریق خاک از ویژگی‌های خاص و بی همتای این زیستگاه طبیعی است که موجب شده این کفه نمکی در کشور و حتی منطقة خاورمیانه تبدیل به محیطی منحصر به فرد شود.
نام علمی کفه نمک پالایا می‌باشد. در گذشته این اثر طبیعی به صورتی سنتی و به عنوان معدن نمک مورد بهره‌برداری قرار می‌گرفته است. از ذخایر این پدیده طبیعی همچنین در چرم سازی و دباغی پوست استفاده می‌شده است. پدیده پالایا در پست‌ترین بخش‌های بعضی از حوضه‌های آبریز دشت‌های مسطح ایجاد می‌شود. این دشت‌ها عموما در مناطق خشک، گرم و کم‌باران قرار گرفته‌اند و توسط نهشته‌های دریاچه‌ای و تناوب لایه‌های رس، سیلت و نمک پوشیده می‌شوند.
منطقه‌ای که کفه نمکی برسکن در آن قرار دارد در واقع دشتی هموار است. در این دشت پستی و بلندی خاصی وجود ندارد و از نظر آب و هوا در منطقه‌ای گرم و خشک بیابانی واقع شده است. تعداد ماه‌های خشک این منطقه ۷ ماه و تعداد روزهای یخبندان آن ۹۵ روز در سال است. در کفه نمکی امکان و شرایط رشد و نمو گیاه وجود ندارد، اما در حاشیه و کناره‌های این زیستگاه کویری گونه‌های گیاهی شورپسند از جمله سالسولا، سالیکورنیکم، گز، آتریپلکس رشد می‌کنند و همچنین گونه‌های مختلفی از پرندگان در اینجا دیده می‌شود.